استارت آتش سوزی های سالیانه گچساران/مراتع تلخاب شیرین سوخت و هیچ کس پاسخگو نبود

روز سه شنبه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۲ساعت ۵ بعدازظهر قسمتی از مراتع کنار کمربندی و روبروی پلیسراه قبادی دچار آتش‌سوزی شد که در همان دقایق اولیه با آگاهی مالکان و حضور به موقع نیروهای آتش‌نشانی برای ساعاتی دفع شد.

ساعت ۸:۳۰ شب اما فاجعه‌ای در حال اتفاق بود، گر گرفتن علفزار و درختانی که که مامن زیست بوم بسیاری از پرندگان و جوندگان و خزندگان میباشد که هرساله به دستان ضخیم و دل‌های خبیثی به عمد انتقام ناکامی‌های خودشان را شلاق آتش می‌کنند و بر گرده‌ی حیات وحش بومی این منطقه داغ می‌گذارند.

آتش‌سوزی‌ای که قابل مهار بود اما دستان خالی و تعداد کم ناجیان نتوانست کاری از پیش ببرد و تنها نظاره گر سوختن و استشمام بوی سوختگی و کِز درختان و پرندگان شدند.

تنها دونفر از کارکنان آتشنشانی خود را با به این آتش‌سوزی رساندن، با دو دستگاه دمنده و متاسفانه بعد از نیم ساعت خاموش کردن آن‌ها هم منطقه را ترک کردند به این دلیل یا بهانه که بنزین ندارند.

شعله‌های مرتفع تا ساعت ۱۲ نیمه شب از پلیسراه و تلخابشیرین عبور کرد اما خبری از مسئولین و قول‌هایی که داده بودند نبود.

نه خبری از تکاور های سپاهبود و نه بالگردهای اطفای حریق که سال گذشته در آتش‌سوزی خامین جناب آقای سیدناصر حسینی وعده داده بودند.

البته روستای تلخاب زادگاه بخشدار مرکزی مستعفی گچساران نیز میباشد که ابتدا به آرا مردمی شورای شهر گچساران پشت کرد و حالا هم طبق شنیده ها از سِمت بخشداری مرکزی قصد کناره گیری دارد تا به سوی نمایندگی مجلس خیز بردارد. ای کاش بجای این همه تقلا به روستای زادگاه و محل زندگی فعلی خود بیشتر رسیدگی میکرد.

روستایی که بعضا آب آشامیدن ندارد چگونه به جنگ آتش برود؟

تلخاب و سرابننیز در خواب عمیق مسئولین خرد و نیمه کلان شهر سوخت و داغی شد بر جگر دلسوزان طبیعت اما باید ماقبل این بی‌تدبیری ایستاد ، گرما در راه است و آتش‌سوزی‌ بالقوه در منطقه فراوان نیاز به بالگرد نیست آقای نماینده تمهید بنزین و دمنده بنمایید مردم بسیج میشوند، الحمدالله که هنوز دل مردمان این شهر برای طبیعتشان می‌تپد.