سیدناصر می تواند آغازگر اصلاحات اساسی در فضای سیاسی گچساران شود

باذکر مقدمه ای در ادامه به شرح وبسط تیتر خواهیم پرداخت.

با پیروزی انقلاب اسلامی همگان انتظار داشتند اهداف و شعارهایی که برایشان زحمت کشیده وشهید داده بودند در مرحله عمل به نتیجه برسد. در این مسیر امامین انقلاب زحمات فراوان کشیدند که شعار هایی مثل عدالت و برابری ، ازادی ، حمایت از مستضعفین و پابرهنگان و شایسته سالاری و نفی رانت و پارتی بازی و … در جامعه به فرهنگ غالب تبدیل شود. متاسفانه با روی کارامدن دولت هایی که شناخت و اعتقاد و اعتماد کافی به این اهداف و شعارها نداشتند و فقط از این شعارها پله ای برای پیروزی خود ساختند باعث شدند هرسال انقلاب اسلامی از شعارهای خود فاصله بگیرد و به عبارتی از ریل خود خارج شود و الان حدودا به نقطه عکس آن شعارها و ارمان ها و اهداف ها برسیم و درجای جای این مرز بوم صدای ناله و زجر مستضعفین و بی کسان و پابرهنگان به گوش برسد.همان هایی که قرار بود صاحبان اصلی انقلاب به فرموده امام راحل باشند. مسئله فاصله گیری از شعارها و ارمان های انقلاب در سطح کلان و خرد و متناسب با اقتضائات نقاط مختلف کشور از شدت و قدرت متفاوتی برخوردار بود.

در شهرستان گچساران که هدف بحث ما است وضعیت این فاصله گیری شدت زیاد داشت. گچساران از تنوع قومیتی زیادی برخوردار می باشد که مانند گل های رنگارنگ یک باغچه می توان بایک ابیاری عدالت محور با رشد یکسان و برابر باعث زیبایی و پیشرفت و ترقی شهرستان شود ولی متاسفانه در این چند دهه اخیر این اتفاق در این شهرستان نیفتاد. از قومیت ها به عنوان ابزاری برای رسیدن به مقاصد سیاسی استفاده شد. پارتی بازی و رانت و سفارشات حزبی و باندی و خانودگی و نزدیکی به پایگاه های قدرت برای رسیدن به متاع دنیوی به فرهنگ غالب تبدیل گشت تاجایی که این زشتی از سیاستمداران به مردم هم سرایت کرد.

مدیران شهرستان را در غالب ادارات بدون در نظر گرفتن ملاک های انقلابی و شایسته سالاری و تخصص صرفا براساس نزدیکی به من و یا یاران من و میزان آرا و نفوذشان در قومیت ها انتخاب می شدند. همین مسئله باعث هدر رفت بودجه های شهرستان و عدم درست اجرای طرح ها و پروژه های شهرستانی ودر نهایت عقب افتادگی شهرستان می شد.

به جای شناساندن و پیگیری شعارهای انقلاب و دلسوزی برای آن ارمان ها و اهداف که مدعی بودن برایش شهید داده اند و جبهه و جنگ رفته اند سعی کردند فرهنگ مدل های لیبرالی و سرمایه داری و خان خانی را در این شهر نهادینه کنند و بذر یاس و نا امیدی مردم از انقلاب و شعارهای آن را در ذهن مردم بکارند وبا واژه توسعه مردم را فریب بدهند و با پروپاگاندای تبلیغاتی پیشرفت را در ذهن آنها منتهی به قیر و اسفالت چندتا خیابان و…. بکنند و الان شهر به هزاران معضل اجتماعی و فرهنگی و …. گرفتار باشد.

واما در استانه گام دوم انقلاب فرصت بی نظیری برای انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی بوجود آمده است تا با بکارگیری استراتژی های درست و عبرت از گذشته انقلاب اسلامی را به ریل خود و شعارهای اصلی خود در سال ۵۷ برگرداند. در شهرستان گچساران همزمان با روی کار آمدن دولت انقلابی آقای رئیسی انقلالی ترین فرد به عنوان نماینده شهرستان انتخاب شده است. سید ناصر حسینی پور را همگان به عنوان نماد مقاوت و ایثار و ازخودگذشتگی و انقلابی بودن می شناسند. نگارنده متن هم برهمین عقیده است. قطعا دلسوزی اش برای شعارهای انقلاب و ارمان های امام ورهبری و دغدغه مندی اش بیشتر از سایرین است. درهمین مدت کوتاه پیگیری هایش در حوزه های مختلف و رایزنی هایش جهت جذب و ازادسازی اعتبارات و… نشان از انگیزه جهادی و انقلابی برای خدمت دارد. ‌

آنچه ما از سید ناصر حسینی پور سراغ داریم افق نگاهش را بالاتر از نمایندگان ادوار گذشته و ایشان را یک نماینده در تراز ملی و انقلاب اسلامی می دانیم که کار و قانون گذاری را با تفکرات انقلابی بهتر از دیگران بلد است.

امیدوارم با نگاه عدالتخواهانه و انقلابی و نفی آنچه در گذشته در این شهر رایج بود فرهنگ سیاسی شهرستان را دگرگون کند و شهر معنای واقعی پیشرفت که همان پیشرفت در تمام حوزه هاست به خوبی به روی خود ببیند و رنگ تبعیض و شعارهای همچون دشمن دوست من دشمن است و…. از این شهر رخت بربندند. باتوجه به خصوصیاتی که در بالا ذکر شد این توانایی و پتاسیل در ایشان وجود دارد.

قطعا در این راه سختی های زیادی خواهد داشت. باید به بسیاری از معامله گران و قالتاق های اصولگرا نه بگوید و مستقل فکر کند و مستقل عمل نماید. قطعا با حرکت ایشان در این مسیر حمایت غالب عدالتخواهان و دلسوزان واقعی انقلاب را همراه خود خواهد داشت. و بالاتر از همه دست یاری خدا را همراهش خواهد بود.

به امید موفیقت

مهدی پیام روانشناس و مدرس دانشگاه.