عدم حضور و ارتباط مداوم علت شکست نمایندگان قشقایی در ادوار انتخابات مجلس گچساران

موضوعی که همیشه در بین قشقایی‌های شهرستان گچساران مطرح می شود عدم حضور افراد برجسته ای است که خود را قیم و دلسوز قشقایی می دانند و هر ۴سال یکبار پیدایشان می شود و می خواهند در فرصت ۱۰ الی ۲۰روزه نظر تمام قشقایی های شهرستان را جلب کرده یا به نوعی ره ۴ساله را چند روزه بروند.

اگر نگاه کوتاهی به افراد موفق که توانستند پیروزی های قاطعی در منطقه و حتی شهرستانهای اطراف داشته باشند بیندازیم مهم ترین عامل موفقیت ارتباط وسیع و دائم در طول دوره فعالیت سیاسی آنهاست.

به طور مثال آقایان تاجگردون، حسینی، جعفری و موحد از شهرستان دهدشت به محض اعلام حضور در صحنه انتخابات با سیل عظیمی از طرفدارن و حامیان مواجه می شوند که نکته جالب در این است که اکثرا با قشر جوان روبرو می شوند، از جوانگرایی که متاسفانه در قشقایی های گچساران هیچ اثری دیده نمیشود و فقط به صورت شعار درآمده.

وقتی با نگاه دقیق تر بررسی می کنیم متوجه می شویم این افراد دائم ارتباط خود را با افراد شهرستان با پیر و جوان به صورت متمرکز حفظ کرده اند و به صورتهای مختلف در همه جا حضور مستمر دارند چه در مراسمات تشییع و تدفین یا مراسمات ازدواج یا محافل و مجالس سیاسی یا واکنش به عزل و نصب ها به هر طریق اسمشان مطرح می شود.

ولی در طرف مقابل کاندیدای قشقایی پس از شکست به گونه ای رفتار می کنند که انگار اصلا ارتباطی با این منطقه از ایران ندارند.

به سختی جواب تلفن می دهند، بی تفاوت به جریانات و اتفاقات و کلا همه چیز، حتی نسبت به آن تعدادی که به ایشان اعتماد کرده و انتخابشان کردند هم بی تفاوت هستند.

عقل حکم میکند حداقل سخنگوی افرادی باشند که انتخابش کرده اند، وکیلشان باشند و در سطح شهرستان مدافع آنها نه اینکه بروند تا چهار سال بعد و سپس طلبکارانه باز پیدایشان شود.

بعضا جوری رفتار می کنند که انگار اصلا و ابدا این افراد نبودند که شعار های آنچنانی می دادند و دم از غیرت قشقایی می زدند.

دلیل محبوبیت و موفقیت رقبا قطعا کادر سازی و ارتباط مداوم با اهالی منطقه است.

جالب اینجاست که خود این افراد که می روند،عده ای انگشت شمار این وسط خودسرانه نقش سخنگوی این افراد را بازی کرده که کار را خرابتر می کنند.

در حالی که رقبا و افراد شاخص از الان خود را برای انتخابات بعدی آماده می کنند چهره های تاثیر گذار قشقایی کاملا غرق در زندگی شخصی شده و کلا فراموش کرده اند شاید اندک افرادی هنوز به آنها امید بسته اند.

البته قسمتی از مشکل هم این است که این افراد غالبا غیر بومی بوده و یا در شهرستان های اطراف یا پایتخت زندگی میکنند و هیچ دغدغه ای برای شهرستان ندارند و تا زمانی که از میان افراد ساکن و بومی و دلسوز قشقایی فرد و گروهی برای انسجام و اتحاد این قوم از هم گسسته اقدام نکنند موفقیتی نیز حاصل نمی شود.