انتخابات شوراها_انتخابی فرا طایفه ای

شهر و دیار ما متشکل از طوایف و ایلات متعدد ترک و لر و هم چنین سایر قومیت ها از قبیل بهبهانیها و اصفهانی ها و بختیاری ها و نورابادیها و …میباشد.طایفه و عشیره و قبیله فی نفسه بسیار ارزشمند است .طوایف هویت و اعتبار ما هستند و قابل انکار و چشم پوشی هم نیست.اما آنچه مهم است نوع نگاه ما به این موضوع است.ساختار مبتنی بر طوایف یک فرصت بسیار خوب برای هم افزایی و اقتدار و امنیت و توسعه پایدار در شهر و کشور است.اما این فرصت کم نظیر در موارد و مواقعی میتواند به ضد فرصت تبدیل گردد.یا به عبارتی به تهدید تبدیل گردد.این رویداد در همه مناسبات و بزنگاه‌های اجتماعی مصداق دارد.فرصت یا تهدید بودن آن بستگی به نوع نگاه و عملکرد افراد جامعه دارد .بزرگترین هنر ما باید این باشد که اجازه ندهیم این فرصت ارزشمند به تهدید تبدیل گردد.یکی از این مصادیق انتخابات شوراهاست که در آستانه برگزاری آن قرار داریم.اینکه طوایف مختلف از این موضوع استقبال کرده و به عبارتی همه طوایف احساس کرده اند که در مدیریت شهری نقش آفرین باشند امری پسندیده و قابل احترام است.اینکه تعداد زیادی از فرزندان گچساران این احساس مسئولیت را داشته اند که در مدیریت شهری مشارکت کنند امری مبارک و میمون است.اینکه تعداد زیادی از جوانان به خود جرات داده و در این میدان و کارزار بزرگ خود را محک میزنند امر مبارکی است.اینکه تعداد زیادی از افراد خوشنام و با تجربه و فعال امده اند تا تجربیات خود را در اختیار مدیریت شهری قرار دهند اقدام ارزشمندی است.اینکه تعداد زیادی از بانوان گرامی آمده اند تا از ظرفیت عظیم بانوان در کنار آقایان در مدیریت شهر استفاده نمایند امری پسندیده و تحول گرایانه و امیدوار کننده است.اما مردم شریف شهر گچساران باید به این نکته توجه کرد که اولا فرصت خدمتگذاری فقط شورای شهر نیست . دوم اینکه برای شورای شهر ۷ نفر بیشتر لازم نیست. سوم اینکه شوراها عرصه اتخاذ تصمیمات بزرگ برای حال و اینده این شهر است و عرصه آزمون و خطا نیست.چهارم اینکه انتخابات شوراها عرصه هیجان و احساس و منافع کوتاه مدت نیست بلکه عرصه عقل و منطق و دور اندیشی و منافع بلند مدت است.
در انتخابات شوراها بزرگترین ایراد و اشکال این است که هر طائفه و قبیله ای احساس کند باید در این شورا حتما باید نماینده داشته باشد. یا بعضا از یک طائفه چند نفر به میدان آمده اند.حضور در شورا عرضه خدمت گذاری و تلاش برای اداره بهتر شهر است.شورها عرصه چشم و هم چشم نیست.اینکه هر طائفه سعی کند به هر قیمتی شده نامزد خود را راهی شورا نماید نه تنها خدمت به شهر و دیار ما نیست بلکه بزرگترین ظلم به این منطقه است.این حرکت کاملا بر خلاف توسعه همه جانبه شهر ماست.مردم عزیز شهر گچساران معتقدم وقت آن رسیده است که از لاک طائفه و قبیله بیرون بیاییم‌.وقت آن رسیده است که به منافع بلند مدت این شهر بیندیشیم.بیایید به آینده فرزندانمان بیشتر فکر کنیم.بیاید به مبانی دینی و عقلانی فکر کنیم و این دو را را در کنار هم قرار دهیم و انتخاب کنیم.خداوند متعال در سوره حجرات برا ما معیار تعیین کرده است .می فرماید انا جعلناکم شعوب و قبایل لتعارفو ان اکرمکم عندالله اتقاکم. می فرماید شما در قبایل و صور مختلف آفریدیم که همدیگر را بشناسید.ملاک برتری تقواست نه چیز دیگری.بنابر این مردم عزیز شاید به ظاهر انتخاب سخت باشد اما این چنین نیست. در شرایط فعلی اگر نیت خدمت صادقانه باشد و دغدغه توسعه و پیشرفت شهرمان را داریم باید در کنار سخن قرآن کریم کارآمدی و لیاقت و شایستگی و سلامت افراد را ملاک قرار دهیم و انتخاب کنیم.نباید شوراها را دست کم گرفت .بیاید همه با هم فارغ از ترک و لر و کرد و عرب و رنگ وجنس دست به انتکخاب افرادی بزنیم که در مقاب تاریخ و نسل آینده و فرزندانمان شرمنده نباشیم.اینده بهتر و درخشان شهر و دیار ما در گرو تصمیم صحیح و عقلانی امروز ماست.بزرگترین هنر و درایت و تدبیر ما برای آینده فرصتی تصمیم گیری است که امروز برای ما فراهم شده است آن را بیهوده از دست ندهیم.باید امروز به هوش باشیم که فردا خیلی دیر است.

یادداشت: پروانه پناهپوری کاندیدای ششمین دوره انتخابات شورای شهر دوگنبدان.